23 stycznia 2014 12:52 | ArturR.

[lista.kinopolskamuzyka.pl]

22 stycznia 2014 23:55 | Marcin D. Warszawa

Drodzy wielbiciele talentu Pani Ireny!

Dziś (tj. 22 stycznia) na antenie TVP Polonia był wywiad 'na żywo' z Panem Michałem Sobolewskim. Mówił o życiu i karierze Ireny, Jej pracy w USA, wspominał swe ulubione piosenki Żony.

Warto nagrać sobie ten wywiad - jest wzruszający...

Powtórzenie: dziś w nocy 22/23.01. o 3.35 oraz jutro (tj. 23 stycznia) o 11.00, na antenie TVP Polonia.

Pamiętamy o Irenie i słuchajmy Jej nagrań!

22 stycznia 2014 22:36 | hanka

Piękna całe życie kobieta, która była jeszcze piękniejsza, bo miała przy boku kochającego męża.
Nie znałam pp.Jarockich, znam tylko i lubię piosenki p.Ireny.

22 stycznia 2014 20:10 | Ania D.

22 stycznia 2014 11:56 | Joanna Wieczorek

Pani Irena na zawsze pozostanie w mojej pamięci uosobieniem piękna, wdzięku, skromności.
Brakuje mi jej piosenek "na żywo" (i jej samej:(

"Pokój Ci wieczny w cichej krainie,
Gdzie ból nie sięga, gdzie łza nie płynie,
Gdzie słyszysz Boga głos serdeczny
Pokój Ci wieczny"

Łączę pozdrowienia
Joanna Wieczorek

21 stycznia 2014 23:15 | Bogusia L

Ks Jacku H......czytam ten wpis i wzruszyłam się.
Daję link z kazaniem, niech Ci co nie słyszeli posłuchają te piękne wypowiedziane słowa.

21 stycznia 2014 23:04 | Ks. Jazek A. Hess ofm - Rzym

Wspaniali - Michale i Moniko, Przyjaciele i Fani Ireny!
Wciąż wydaje mi się, że to był tylko zły sen... tylko jakoś dziwnie prawdziwy! Wiem i wierzę, że Irena żyje w lepszym świecie, gdzie nie ma trosk, ani wyniszczających chorób, i gdzie - mam nadzieję - i my kiedys trafimy... To już dwa lata... Może trochę naiwnie myślę sobie, że Irena wyjechała po prostu na dłuższą trasę koncertową, bo przecież i w Niebie wciąż potrzebują solistów do Anielskich Chórów...
Wspominam wydarzenia sprzed dwóch lat. Rozmowy z Michałem przed pogrzebem, który powiedział, że Irena chciała, abym Ją odprowadził... Niedowierzanie, że niby jak?... i pytanie: czy dam radę? Nie mogłem zebrać myśli do kazania na pogrzeb. Zbyt mały jestem ja i zbyt wielka była Ona. Ostatecznie po pełnej przeciwności i przygód podróży z Rzymu do Warszawy, która normalnie trwa 2,5 godz., a mi zajęła 2 dni, przyjechałem... ale bez przygotowanego słowa. Zdawałem sobie sprawę, że muszę myśli przelać na papier, bo zbyt szanowałem Ją, Michała i Monikę oraz Jej Fanów, aby pozwolić sobie na improwizację... pozostała noc przed pogrzebem. Nic jednak się nie układało... wtedy zacząłem prosić Ją o pomoc, że skoro sobie tak zażyczyła, to nie może mnie z tym zostawić... Zadziałało. Pomogła. Nad ranem tekst kazania był gotowy i choć zdaję sobie sprawę, że innni powiedzieliby piękniej i lepiej, ja zdecydowałem, aby dać przemówić sercu...
Myślę, że się Jej podobało...
I jeszcze jeden szczegół... Agnieszka z pewnością to zapamiętała. Niestety, musiałem szybko po pogrzebie jechać z cmentarza na lotnisko, aby się nie spóźnić na rejs powrotny do Rzymu. I gdy przechodziłem pomiędzy nagrobkami, wtedy z głośników rozległ się głos Ireny, Jej największe przeboje i ten, jakby Jej duchowy testament: "Tak żyć, żyć, by coś zostało z tych dni". Przystanąłem. Puściły emocje. Nie mogłem opanować łez... i wiem, że to było potrzebne. Łzy przy takich okazjach są znakiem, że serce nie stało się pustynią... Przecież byłem na pogrzebie Przyjaciółki, a nawet sam Jezus zapłakał nad grobem swego przyjaciela Łazarza... Pożegnałem się jeszcze z Agnieszką i odjechałem na lotnisko...
Każdego dnia podążam duchem na Powązki, bo tak, jak kiedyś na tej stronie napisałem: ludzkie serce jest najpiękniejszym pomnikiem pamięci... Przypomina mi również o tym zdjęcie umieszczone na płycie, które mam jako tapetę w komputerze, na którym pracuję każdego dnia... Pamiętam w modlitwie, dziękując Bogu, że dał tak wspaniały Dar: Mężowi - Żonę, Córce - Matkę, Fanom - Wzór!
Michale i Moniko! Pamiętam i o Was codziennie! Nie martwię się zbytnio o Was, bo jest Anioł, który zawsze będzie Was prowadził i Was wspomagał!
Myśląc zaś o nas Wszystkich: Fanach, Sympatykach, Przyjaciołach - polecam Was również Jej opiece, a zawsze na koniec tej modlitwy, podśpiewuję sobie refren piosenki, którą bardzo lubiała... Ireno! Bądź naszym Aniołem... na dobre i na złe!
Wszystkich serdecznie pozdrawiam i w sercu noszę :)
Ks. Jacek Azariasz Hess ofm - Rzym

21 stycznia 2014 21:52 | Lidka C.

Dwa lata.... I dużo i mało... Ten nasz wielki, ale straszny sen, niestety trwa...
Tak bardzo, bardzo mi Ciebie, Irenko brak....Rozmów, spotkań, koncertów.
Cały czas trwa żal, smutek, tęsknota, która aż boli.
I to ciągłe niedowierzanie...

Dziś w Radiu Gdańsk powiedziano parę słów o Irenie, nadano " Wymyśliłam cię" .Zresztą na moją prośbę sprzed kilu dni...
Szkoda, że mediom trzeba o Niej przypominac.
W Radiowej Jedynce Maria Szabłowska o 14.20 też wspomniała Irenę...
Ale to tak mało. To za mało!

21 stycznia 2014 21:17 | Anusia

Irenko, gdziekolwiek jesteś- Ty wiesz, że o Tobie nie zapomnę!

21 stycznia 2014 21:13 | Katakumby

21 stycznia 2014 20:51 | sebastian

piosenki Irenki Jarockiej...maja po prostu duszę. Dziękuję Pani Ireno, że Pani była....

21 stycznia 2014 19:47 | Leszek i Beatka

To aż nie możliwe, że to już dwa lata.
Czujemy, że Irena jest wciąż z nami i takiej prawdy się trzymamy. W naszych myślach jest obecna na co dzień.
Brakuje nam tylko spotkań z Ireną i kolejnych koncertów.

21 stycznia 2014 19:02 | Hanka

To juz 2 lata, gdy odeszla pani Irena.... 2 lata, a wydaje sie, ze to tak niedawno, jak wczoraj...
Jaka szkoda, ze przedwczesnie gasna ludzie, ktorzy sa tak bardzo kochani, tak bardzo podziwiani i niosacy tyle dobra.
Odchodza, ale zyja nadal, dopoki trwa wdzieczna pamiec o nich.
Tak smutno, pani Ireno...

21 stycznia 2014 18:31 | Rafał

Twoje piosenki jeszcze bardziej jednoczą nas w miłości - nie tylko dzisiaj, każdego dnia..
Odpoczywaj w Panu!
Anita i Rafał

21 stycznia 2014 17:03 | Monika z Warszawy

Bardzo tęsknię za Tobą Irenko

21 stycznia 2014 16:58 | Klaudyna

Irenko, dziękuję dziś za wszystko. Za Twoją miłość i jej naukę, za każdą piosenkę.Wstawiaj się, proszę, za nami u Pana :-) Niech będzie więcej Miłości na Ziemi.

21 stycznia 2014 16:40 | Gosia nb

Ten dzień rocznicowy, chociaż tak smutny wywołuje wdzięczność w sercu, że mogłam Cię poznać osobiście. Pamiętam każdą chwilę, choć tak niewiele ich było.

21 stycznia 2014 15:42 | ArturR.

Jest mi ogromnie przyjemnie wpisać się do Pani księgi. Jestem Pani fanką i życzę wszystkiego najlepszego. Mam cukrzycę ale mimo to śledzę pani karierę i jestem z tego dumna. :)

21 stycznia 2014 09:52 | Hania( Kama)

21 stycznia 2014 08:53 | BEATA Z RZESZOWA

21 stycznia 2014 08:52 | Ewa T. z Warszawy

Irenko, nie ma dnia, żebym o Tobie nie myślała...

21 stycznia 2014 00:58 | Ola

Minęły dwa lata wypełnione tęsknotą za Tobą - kochana Irenko. Jesteś nieodłączną częścią mojego świata. Powracasz do mnie we wspomnieniach, w swoich pięknych piosenkach. Szukam Cię w radiu, w telewizji, w internecie... często przeglądam moje zbiory. Codziennie towarzyszy mi wspomnienie o Tobie.
Twoje przedwczesne odejście wciąż tak bardzo boli...

20 stycznia 2014 23:08 |

Radio PIK nadaje wspomnienie o Irenie Jarockiej

20 stycznia 2014 20:38 | Hanna Ewa

* * *
między nami
okruch wspomnienia
ślad na policzku
i struga deszczu
otwiera
minione
rozmowy

jak w popielniczce-
stygnie
obudzona raz
jeszcze
nadzieja.

20 stycznia 2014 19:35 | ANIA

Irenko Kochana!!!!!!!!!!
Za kilka godzin będzie 2 lata-straszne lata odkąd nie ma Cie przy Mnie, a tak naprawdę przy Nas-chociaż wiem, że jesteś w Piosenkach, wspomnieniach, nagraniach a a przede wszystkim w naszych sercach i naszej Pamięci. Tak jesteś i zawsze będziesz!!!
Jesteś daleko, a tak blisko-STRASZNIE ZA TOBĄ TĘSKNIĘ!!!!!
Tęsknota rozrywa mnie na małe cząstki. Wiesz śnisz mi się często, rano gdy się budzę - chwytam za telefon, ale wtedy dociera do mnie że nie zadzwonię, nie usłyszę tego Twojego: WITAJ ANIUTKU KOCHANA. Od tych 2 lat nie ma dnia żebym nie myślała o Tobie, ale dzisiaj wróciły wspomnienia, siedzę i wspominam każde słowo, odtwarzam każdą chwilę. Wiem że kiedyś spotkam się z TOBĄ I ZNÓW ZAŚPIEWASZ MI, wtedy Cie przytulę. Byłam u Ciebie, ale pewnie to już wiesz... Pamiętam i zawsze będę pamiętać -ANIA

20 stycznia 2014 13:03 | takitam

" Ubierała pani sławne osoby?
Tak, „Dwa plus jeden” odbierali w Sopocie nagrodę ubrani w stroje, które zaprojektowałam specjalnie dla nich na tę okazję. Szyłam dla Ireny Jarockiej, dziewczyn z Partity, zrobiłam też kostiumy do siedmiu filmów, m.in. do „Zygfryda” Domgalika, „Spotkanie na Atlantyku” Kawalerowicza, „Motylem jestem”, w reżyserii Jerzego Gruzy, w którym grała Irena Jarocka. Zawsze jestem wzruszona jak przypominam sobie współpracę z Anią Jantar. Ania wygrała wtedy Sopot i oczekiwała urodzenia Natalii. Wtedy przed występem przeżywaliśmy trudne chwile. Ania bardzo schudła. Ja wraz z garderobianą z Teatru Wybrzeże musiałyśmy dopasować kostiumy, podczas gdy Ania była już na porodówce... Wszystko jednak skończyło się dobrze "

20 stycznia 2014 00:14 | BEATA Z RZESZOWA

Kochani!

Właśnie słucham koncertu Ireny Jarockiej w PR 1 "Mój wielki sen" z 2001 i wierzyć się nie chce, że to wspomnieniowy!
Irena Jarocka otoczona była kochającą Rodziną, ale również wspaniałymi, oddanymi ludźmi- Fanami.
Dziękuję Dziewczynki za filmik. Danusiu Tobie wielkie dzięki za te wspomnienia w radio.
Ten tydzień będzie dla nas pełen nostalgicznego nastroju

20 stycznia 2014 00:11 | Danusia I.

19 stycznia 2014 21:56 |

Bogusiu,
Dziekuje Ci za opis koncertu w Gorzowie, czulam sie jakbym tam byla z Toba , tylko piosenek nie dane mi bylo uslyszec.
Fajnie, ze powstaja takie inicjatywy, ze o to zabiegalas, jedyne co nam zostalo, koncerty ku pamieci, alez lezka sie w oku zakrecila....
Pozdrawiam
Renata vd Wal