• Archiwum
  • Biografia
  • Dyskografia
  • Multimedia
  • Prasa
  • Galeria
  • Księga gości
  • Fundacja
  • Kontakt
  • Pocztówki
  • Plakaty
  • Podróże
  • Zdjęcia różne
  • Koncerty
  • Sesje pozostałe
  • Sesje zdjęciowe
 
  • Stare Powązki, Warszawa, 27.01.2012
  • Ciechocinek, Poland 2011
  • Wschodnie Wybrzeże, ZEA 2011
  • Abu Dhabi, ZEA 2011
  • Dubaj, ZEA 2011
  • Kreta, Grecja 2010
  • Nashville & Memphis, TN 2010
  • Meksyk 2009
  • Hiszpania 2009
  • Heartland of America – Ohio, Indiana, Illinois, Kentucky i Missouri 2009
  • Wiedeń 2009
  • Lewady - Madera, 2009
  • Najwyższe szczyty Madery 2009
  • Funchal, Madera 2009
  • Park Narodowy Big Bend 2009
  • Kanion Santa Elena 2009
  • Szczyt Emory Peak 2009
  • Mule Ears 2009
  • Laguna de Coyuca 2009
  • Taxco 2009- miasto srebra
  • Acapulco 2008/2009
  • Egipt 2008
  • Kanion Caprock 2008
  • Moskwa 2007
  • Kazań 2007
  • Uljanowsk 2007
  • Samara 2007
  • Spacer po Frankfurcie 2007
  • Peru i Boliwia 2006
  • Chiny i Korea 2004
  • Santa Elena Canyon, Big Bend National Park, 2004
  • Palo Duro Canyon 2003, w pobliżu Lubbock, TX
  • Saint John - najbardziej dzika wyspa w archipelagu Wysp Dziewiczych, 2002
  • Alaska 2000

Najwyższe szczyty Madery 2009

Wędrówka szlakiem trzech najwyższych szczytów: Pico de Areeiro 1818m, Pico das Torres1851 i najwyższy szczyt Madeiry Pico Ruivo 1862 m. Wyruszamy z Pico de Arriero, wiatr zwiewał wszystko dookoła. Tu dopiero mogłam być ptakiem ... Wiatr był zimny, silny i trudno było posuwać się do przodu. Gdy weszliśmy w środek gór już zrobiło się ciszej. Nie będę opisywać wszystkich widoków, oglądajcie i relaksujcie się ich siłą i pięknem i chmurami, które czasami sprawiały wrażenie, że jesteśmy w samolocie. Mieliśmy szczęście, że chmury opadły i ponad nimi króluje słońce i same szczyty. Strome zejście Endemiczny storczyk nazywany 'Lilly of the valley' Zastygłe bryły lawy Zapraszam Was na chmurkę i do pięknego górskiego ogrodu. Przez chmury, które otaczają te góry jest tam dużo wilgoci słońce zagląda tu często i dzięki temu wysoko w górach w maju i czerwcu kwitnie bardzo dużo kwiatów. Na trasie przekraczaliśmy wiele wykutych tuneli. W dawnych czasach mieszkańcy północy szli przez te góry na południe wyspy. Droga była bardzo ciężka, szli czasami przez kilka dni, nocowali w takich skalnych wnękach, które często sami wykuwali w skałach. Tę drogę wykuwano w pionowych ścianiach ręcznie tuz ponad ścieżkami. Dzisiaj jest ona zabezpieczona linami, ale spojrzenie w dół dalej mrozi krew w żyłach. Z góry spływają pionowe pasy zastygłej lawy, która wolniej ulega erozji niż skała po której spływała. Zobaczcie jak rojnik i inne roślinki pokrywają to zbocze. Rojnik górski Krótka przerwa i przekąska Padłam ze zmęczenia po 10 kilometrach wędrówki. Chciałoby się przejść po tych chmurach. Kilkusetletnie drzewa wrzośćowe, które rosną wyjątkowo długo, setki lat. Tuż przed wejściem na najwyższy szczyt Pico Ruivo zmęczenie było ogromne, odpoczywam na drzewie wrzośćca. Nareszcie na szczycie jeszcze trzeba dotrzeć na sam wierzchołek. W dole schronisko górskie na Ruivo. Punkt pomiarowy najwyższego szczytu Madeiry Pico Ruivo. Teraz najpiękniejszy moment zdobywania wierzchołka szczytu, relaks, podziwianie widoków i latanie w naszej wyobrażni. Lubię czuć naturę całą sobą. Wszystkie wzgórza Madeiry są pokryte wrzośćcem drzewiastym, który przetrwał od ery carbonu, spokrewniony  z wrzosem, może osiągać do 15 m. wys. Wrzośćce są niezbędne dla Madeiry, odprowadzają  wodę z otaczających chmur i opadów korzeniami w głąb gleb Samotny 250 letni wrzosiec na skale Podobny do naszego kaczeńca kwiatek 'cenna' 'Cenna' na drodze Najwyższe szczyty Madeiry zaliczone po 12 kilometrowej wycieczce
 
 
Copyright Irena Jarocka I Designed by Monika Sobolewska | Zasady | Świadectwo Ochronne